Draco...

Hejka :)
Post chciałam zrobić już 25 jak na dworze świeciło słonko, było cieplutko i nie padał deszcz... No nie wyrobiłam się. Wyszłam dziś rano z modelami i się załamałam... Oddajcie mi zimę albo chociaż słońce! Proooszę :( Zdjęcia fatalne, napadało na obiektyw ale kit... ważne, że konie się wybiegały :P

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Wstałam dziś jak za oknem było jeszcze ciemno. Zeszłam na dół, ubrałam się i zjadłam śniadanie. Anatolia wyjechała na kilka dni w odwiedziny do babci i poprosiła bym zajęła się końmi. Z początku myślałam, że wszystko będzie dobrze, fajnie i nic złego się nie zdarzy bo co mogłoby się stać? No właśnie... zapomniałam, że z tymi zwierzakami stać może się wszystko, ponieważ niektóre osobniki w stadzie mają tysiąc pomysłów na sekundę jak tu wybrnąć z nudy ;) 

Zaczęło się od niewinnego przepychania przy sprowadzaniu z pastwiska... Snow postanowił pokazać jaki to on szybki i z końca padoku poleciał dzikim cwałem w naszą stronę. Zapomniał niestety, że błoto jest trochę śliskie... eh... wleciał w biednego Pascala, który w jednej chwili postanowił zemścić się za siniaki na łopatce i z impetem kopnął Siwego w zad... Takież to niewinne przepychanie. Na szczęście nic poważnego chłopakom się nie stało... 

Konie postanowiły zrobić też niespodziankę już w stajni. Prawdopodobnie jak jadłam śniadanie, horsy urządziły sobie wyścigi... Contessa (Walentyna) tak zaangażowała się w gonitwie, tak bardzo chciała wygrać, że aż noga jej spuchła... stara kontuzja dała o sobie znać grrrr...

Los jednak nie dał za wygraną... Gdy poszłam rano sprawdzić co tam u koni, zobaczyłam, że Draco (nasz nowy podopieczny) i Sato dali noge ze stajni. Zdenerwowana zaczęłam przeszukiwać teren stadniny ale nigdzie nie było po nich śladu (nawet w stodole gdzie trzymamy owies i inne końskie smakołyki).

Nagle z pastwiska dobiegły odgłosy rżenia i stukot kopyt... No nie... znowu dzikie galopy... Szybko pobiegłam do siodlarni po dwa uwiązy i próbowałam złapać uciekinierów. Chłopcy jednak uznali to ,,za zabawę w ganianego'' i nakręcali się wzajemnie. ,, Skoro ty mnie gonisz, to ja może ucieknę? Co ty na to?''.
Po jakimś czasie udało mi się opanować sytuację i sprowadzić konie do stajni.

Gdy ja tak się ganiałam, moja droga koleżanka robiła zdjęcia... Nosz zamiast pomóc to ta się śmieje po cichu.

-
-
-
-

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Chciałabym jeszcze dziś pokazać siodło westernowe dla schleichów:

Siodło zrobiłam z czarnej skórki (zabrałam mamie kurtkę ale ciii :p ) i dodałam ,,ozdobne metalowe elementy". Pad robiłam na szybko i jest trochę nieestetyczny ale postaram się jak najszybciej dorobić ładniejszy.

Ogłowia do kompletu nie miałam czasu jeszcze wykonać, więc wzięłam ,,stare" rajdowe.

Zestaw pokarzę na blogu jeszcze raz jak będzie skończony :)

Pozdrawiam!

Juliett